Błonnik na płaski brzuch

Popularny błonnik jest niczym innym, jak włóknem pokarmowym. Jest on grupą związków chemicznych, które wchodzą w skład roślin i są częścią ich struktury. Choć powinniśmy go regularnie spożywać w odpowiednich ilościach, to sam błonnik nie jest trawiony w naszym przewodzie pokarmowym. Możemy go znaleźć w owocach, warzywach, zbożach i nasionach. Spełnia on ogromną rolę w naszym żywieniu i jest podstawą zdrowej diety. To właśnie dzięki niemu nasze brzuchy staja się bardziej płaskie, a jelita doskonale funkcjonują. Tym samym i my czujemy się znacznie lepiej, lżej, zdrowiej. Błonnika nie można traktować jako substancji odżywczej, ponieważ nasz, ludzki organizm nie jest w stanie go strawić. Ze względu jednak na fakt, iż korzystnie on wpływa na wiele funkcji fizjologicznych naszego organizmu, jest on ważnym składnikiem naszej codziennej diety.

Błonnik pokarmowy, który spożywamy nie jest jednorodny, ponieważ w jego skład wchodzą różne związki chemiczne o różnych właściwościach. To właśnie dzięki temu błonnik tak doskonale oczyszcza nasze jelita i pozwala nam zachować piękną sylwetkę i płaski brzuch. W błonniku może znaleźć zarówno rozpuszczalne, jak i nierozpuszczalne w wodzie składniki. Do tej pierwszej grupy możemy zaliczyć: gumy, śluzy, pektyny, hemicelulozy obojętne, a także algowe polisacharydy. Nierozpuszczalne w wodzie są: lignina, celuloza oraz hemicelulozy ekstrahowane z kwaśnych roztworów.

Niestety coraz więcej ludzi spożywa produkty, które są wysoko przetworzone, a tym samym mają niewielkie ilości błonnika. To sprawia, że pojawiają się coraz większe oponki na naszych brzuchach, a wystarczy zmienić swoje nawyki żywieniowe, by tego uniknąć. Spożywanie produktów przetworzonych sprawia, że znacznie mniej zjadamy błonnika pokarmowego, niż powinniśmy. Obecne statystyki dowodzą, że przeciętny Europejczyk zjada zaledwie 15-20 gram błonnika pokarmowego dziennie. Jest to uwarunkowane tym, że w nadmiarze spożywamy łatwo przyswajalne węglowodany, które pochodzą z białej mąki, kasz oczyszczonych, cukru oraz łuskanego ryżu. Powinniśmy zatem ograniczyć spożywanie tych produktów na rzecz błonnika pokarmowego, bo to właśnie dzięki niemu nasze brzuchy będą płaskie.

Od wielu lat prowadzone są badania naukowe i kliniczne na błonniku – jego zastosowaniu, właściwościach, wadach i zaletach. Już teraz wiemy, że jeśli spożywamy go w niewielkiej ilości to możemy spodziewać się:

- próchnicy zębów

- zaparć

- zespołu jelita drażliwego

- guzków krwawniczych

- polipów

- nowotworów

- zapalenia wyrostka robaczkowego

- żylaków kończyn dolnych

- otyłości

- miażdżycy

- cukrzycy typu 2

- kamicy żółciowej.

WHO – Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby każdego dnia spożywać co najmniej 35 gramów błonnika pokarmowego, co przyczyni się również do wyszczuplenia naszego brzucha. W Afryce ludzie spożywają mniej więcej 60 gram błonnika dziennie, dzięki czemu odnotowuje się tam bardzo niską zachorowalność na choroby nowotworowe odbytu i jelita grubego.

Aby lepiej zrozumieć, dlaczego błonnik jest tak ważny dla naszego organizmu i jego prawidłowego funkcjonowania, warto jest wiedzieć, jakie dokładnie ma on działanie:

- układ pokarmowy: błonnik usprawnia jego pracę, zapobiega tym samym biegunkom i zaparciom, wchłania on wodę i przyspiesza usuwanie niestrawionych resztek pokarmów.

- masa ciała: błonnik przyspiesza redukcje masy ciała, ponieważ dzięki niemu znacznie dłużej żujemy i rozdrabniamy pokarm, a to z kolei wpływa na szybsze osiągnięcie poczucia sytości i spożywanie mniejszych ilości pożywienia; błonnik również utrudnia trawienie i wchłanianie, a tym samym zmniejsza wykorzystanie energii z pożywienia zwiększając masę wydalanego kału; daje szybsze poczucie sytości, ponieważ wypełnia i pęcznieje w żołądku; błonnik również zwiększa wydalanie tłuszczu z kałem.

- gospodarka węglowodanowa: błonnik bardzo korzystnie wpływa na unormowanie gospodarki węglowodanowej, stabilizuje on poziom glukozy we krwi, dzięki czemu odczuwamy mniejszy apetyt na słodycze, również obniża wchłanianie węglowodanów ze spożywanych pokarmów.

- cholesterol i trójglicerydy: błonnik obniża poziom cholesterolu oraz trójglicerydów we krwi, ponieważ wiąże on cholesterol z pożywienia nie pozwalając na jego duże wchłanianie, a zwiększa jego wydalanie z kałem; zmniejsza również wchłanianie kwasów tłuszczowych, przez co w organizmie mniej powstaje tego złego cholesterolu, z powodu którego powstaje blaszka miażdżycowa. Z opublikowanych badań już wiemy, że codziennie spożywany błonnik w wysokiej dawce znacząco zmniejsza ryzyko zachorowania na chorobę wieńcową, bo aż o 40%. Te same badania wskazują także, że najkorzystniejszy dla naszego organizmu jest błonnik zawarty w zbożach.

- choroby serca: błonnik obniża ryzyko wystąpienia chorób serca u osób, u których występuje cukrzyca typu 2.

- toksyny i metale ciężkie: błonnik przyczynia się do usuwania z organizmu toksyn, metali ciężkich i kwasów żółciowych, a także substancji rakotwórczych.

Nie od dziś wiadomo, że jeśli spożywamy błonnik każdego dnia w odpowiedniej ilości, to poprawiamy własną sylwetkę, dbamy o własne zdrowie, ale również zapobiegamy wielu chorobom. Dzięki diecie bogatej w błonnik pokarmowy możemy uniknąć: chorób żył dolnych kończyn, nowotworów jelita grubego, kamicy żółciowej, a także zapalenia wyrostka robaczkowego.

Trzeba jednak pamiętać, że zwiększona ilość błonnika w diecie może powodować zmniejszoną przyswajalność niektórych składników mineralnych, jak wapń, żelazo, magnez, cynk, miedź oraz witamin z grupy B oraz D. Z czasem nasz organizm będzie lepiej przyswajał te składniki pokarmowe, ponieważ przywyknie do wysokobłonnikowej diety stosowanej każdego dnia.

Źródła błonnika:

- mąka niskiego przemiału oraz pieczywo chrupkie, razowe, żytnie mieszane,

- kasza gryczana, jęczmienna

- niełuskany ryż

- płatki zbożowe kukurydziane, pszenne, owsiane

- musli

- otręby pszenne, owsiane

- wszystkie warzywa surowe spożywane ze skórką

- wszystkie owoce surowe spożywane ze skórką i drobnymi pestkami

- orzechy.

Diety wysokobłonnikowej nie powinny stosować osoby, u których występuje:

- stan zapalny żołądka, trzustki, jelit i dróg żółciowych

- nieżyt przewodu pokarmowego

- choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

- stan pooperacyjny

- choroba zakaźna

- stan niedoboru białka i składników mineralnych.

Diety nie można zmieniać raptownie, ponieważ wtedy nic dobrego z tego nie wyniknie. Dzienna dawkę błonnika należy zwiększać stopniowo, aby organizm mógł się przyzwyczaić do nowej diety. Jeśli będziemy spożywać zbyt wiele błonnika, to możemy wywołać u siebie nie tylko kolkę czy biegunkę, ale również wzdęcia, podrażnienie jelit, a w skrajnych przypadkach nawet ich skręt. Błonnik może wywołać zaparcia, jeśli będziemy go spożywać w dużej ilości, a nie będziemy odpowiednio dużo pić wody.